Zes witte konijntjes huppen aan het eind van A Tranquil Star over het toneel. Kleine, niet te regisseren lichaampjes die hun eigen weg door de ruimte zoeken. Het contrast met de uiterst precieze choreografie vóór die slotscène is enorm. Zes dansers bewegen traag en volgens exact uitgemeten trajecten over het toneel, draaien om hun as,…
Tauberbach is ontstaan vanuit het verlangen van actrice Elsie de Brauw om een voorstelling te maken met acteurs en dansers. Platel liet zich vervolgens inspireren door twee kunstwerken: door de Braziliaanse documentaire Estamira van Marco Prado over een schizofrene vrouw die op een vuilnisbelt leeft en een unieke manier van communiceren heeft ontwikkeld en door Tauber…
Wie met een beetje inlevingsvermogen naar de nieuwe show van het Australische gezelschap C!irca kijkt, zal zich af en toe moeten verbijten. Want een acrobate die haar sexy pumps eens stevig op (of in?) de schouders van haar partner plaatst, of een act waarbij elk moment het droge, knappende geluid van een nekbreuk kan klinken…?…
Dingen die door de lucht vliegen: de naam van het Franse gezelschap Les Objets Volants is even simpel als adequaat, want wat doen jongleurs anders dan dingen door de lucht laten vliegen? Nou, nog iets: ze ook weer opvangen. In hun jongste show Liaison Carbone gebeurt dat natuurlijk ook, maar dat niet alleen en niet…
In Coup Fatal gaan 13 muzikanten uit Kinshasa aan de slag met het repertoire van diverse barokcomponisten. De voorstelling is een samenwerking van Rodriguez Vangama, Serge Kakudji, Fabrizio Cassol en Alain Platel. Rond de zangpartijen van contratenor Serge Kakudji werd een nieuw universum gecreëerd, zowel in muziek als in beeld. Meer informatie vind u hier.…
Een concertvleugel, een feeërieke kroonluchter en een pianist. Tot zover niets aan de hand. Hoewel? Alleen opkomen is al een hele toer voor ‘pianist’ Thomas Monckton, laat staan spelen. Een uur lang gebeuren er de gekste dingen rond de vleugel, maar het klavier wordt nauwelijks beroerd. Met zijn cartooneske uiterlijk – lange slungel…
Zijn shows krijgen zoveel vier- en vijfsterrenbeoordelingen van de recensenten, dat de Nieuw- Zeelander Sam Wills geen geld meer hoeft te besteden aan publiciteit. “Eindeloos inventief,verschrikkelijk grappig. Sublieme waanzin”, aldus Time Out. Wat er zo grappig en subliem is? Alleen Wills’ uiterlijk al: die ietwat verwilderde, ontheemde blik, zijn geëlektrocuteerde kapsel. En… dat stuk ducktape over…
Waarschijnlijk komt de vergelijking op bij iedereen die de voorstelling Tangram ziet: worden wij in onze liefdesrelaties niet tot speelbal in de handen van onze geliefde, die ons kan manipuleren als een jongleur?Die ons tot grote hoogte kan brengen, maar ook diep en hard kan laten vallen? Het klinkt wat pathetisch, maar dat is Tangram…
Voor Talk to the Demon gaat Wim Vandekeybus aan de slag met een ploeg van zes performers en een kind. Vandekeybus: “Wij mensen geven wanhopig zin aan alles wat zich afspeelt tussen twee mysteries: geboorte en dood. Dat is tegelijk het mooie en het gevaarlijke aan ons bestaan. We zijn vindingrijk, we zijn gokkers en nemen risico’s.…
Marie Chouinard stuitte op het boek Mouvements (1952) van de Belgische surrealist Henri Michaux: een 64 pagina’s durende ‘mescalinetrip’ van met Oost-Indische inkt getekende menselijke droedels. Plus een gedicht. Henri Michaux: Mouvements is een sublieme vertaling van die trip. Tien dansers in zwarte catsuits vormen de visuele echo van Michaux’ caleidoscopische inktstreken, geprojecteerd op het…
