In zijn nieuwe avondvullende voorstelling IDORU belicht Gingras het fenomeen van de hedendaagse creatie en aanbidding van idolen – denk aan Idols of So you think you can dance. De titel is afgeleid van het Japanse ‘Aidoru’ en refereert naar de meestal jonge meisjes die, voor een periode variërend van enkele maanden tot een paar jaar, een idoolstatus verkrijgen door hun aanwezigheid in de massamedia.
Overal ter wereld is de fantasie van het sterrendom verworden tot een onderdeel van de dagelijkse consumptie. Dromen en ambities worden gecreëerd ter entertainment. Een imago is een constructie ten bate van de kijkcijfers. Het lichaam is een product. Een fenomeen dat we graag bekritiseren én massaal consumeren. Wie bespeelt er eigenlijk wie? En hoever gaan we?
