De voorstellingen van de Japanse danser en choreograaf Hiroaki Umeda (1977) houden het midden tussen pure dans en installatiekunst – Umeda is ook een video-, licht- en geluidsontwerper. Die disciplines komen samen in het tweeluik while going to a condition/Accumulated Layout, werken die al eerder te zien waren in Julidans 2008. In zijn werk speelt Umeda met de perceptie van zijn toeschouwers en onderwerpt die aan voortdurende manipulatie. Het bijzondere lichtplan verandert het gevoel voor ruimte, reliëf en diepte; elektronische ritmes brengen onze ervaring van tijd in de war en de bewegingen, die steeds wisselen tussen langzaam en snel, groot en klein, vloeiend en staccato, maken het gevoel van desoriëntatie compleet. Telkens wordt de toeschouwer op het verkeerde been gezet en gedwongen zijn ogen en oren aan de nieuwe situatie aan te passen – eigenlijk zoals de moderne mens dat dagelijks doet in het hectische, hedendaagse bestaan.
Umeda combineert in zijn choreografieën de verfijning en introversie van de Japanse dans met de virtuositeit van veel extravertere westerse dansvormen zoals breakdance, hiphop en klassieke dans. Dankzij zijn perfecte lichaamsbeheersing vloeien de verschillende vormen samen tot een indrukwekkend geheel.
